Data publikacji: 26 sierpnia 2024
Nasza przestrzeń – „Szklarnia”
Autor(ka) artykułu: Magdalena Szczuka
W minionym semestrze letnim studentki i studenci trzeciego roku Industrial Design School of Form Uniwersytetu SWPS stanęli przed wyjątkowym wyzwaniem projektowym. Zadanie polegało na zaprojektowaniu obiektu przestrzennego wraz z dodatkowymi urządzeniami, które miały wspierać jego funkcjonalność, edukować, sprzyjać integracji oraz rozwijać miejskie ogrodnictwo. Tematem przewodnim była „Szklarnia”, która posłużyła jako punkt wyjścia do szerokich badań nad naturą i zielenią miejską.
Konkursowe wyzwania
Pierwszym etapem projektu był konkurs, w którym studentki i studenci, podzieleni na małe zespoły, opracowali koncepcje przestrzenne w formie makiet w skali 1:20. Siedem zaprezentowanych prac różnie interpretowało potrzeby przestrzeni i jej przyszłych użytkowników, ale wszystkie miały wspólny cel – stworzenie przestrzeni sprzyjającej integracji społeczności akademickiej. Miała ona zapewniać wytchnienie, relaks, możliwość pracy na świeżym powietrzu oraz edukację ekologiczną. Po intensywnych obradach jury konkursowe wybrało projekt modułowych mebli ogrodowych „Quabro”, zaprojektowany przez zespół w składzie: Ewa Stecewicz, Liza Nalewajko i Witold Holeksa.
Proces projektowy
Po wyłonieniu zwycięskiego projektu cały zespół w składzie: Kazimierz Babik, Ewelina Dzienyńska, Agata Germain, Daniel Haddock, Witold Holeksa, Oliwia Kaczmarek, Alicja Kryczka, Janusz Kurella, Wojciech Łukaszewski, Ola Majewska, Sandra Milishchuk, Liza Nalewajko, Anna Safuryn, Ewa Stecewicz, Franciszek Wesołowski przystąpił do realizacji. Studentki i studenci podzielili się na grupy odpowiedzialne za poszczególne etapy budowy. Przez kilka tygodni wspólnie prowadzili tzw. dziennik budowy, w którym szczegółowo rozpisali harmonogram i kolejność prac. Ich zadania obejmowały również przygotowanie kosztorysu, pilnowanie budżetu, koordynację zakupów, działania logistyczne oraz zarządzanie komunikacją między zespołami. Cały proces realizacji był wieloetapowy i wymagał zarówno dużej odpowiedzialności, jak i skutecznej współpracy.
Finalny projekt – wielofunkcyjna, mała architektura – zawiera wiele interesujących elementów, takich jak mobilne, modułowe donice na różnorodne rośliny i zioła, meble z możliwością składania i rozkładania, zbiornik na deszczówkę ułatwiający podlewanie roślin, karmnik dla ptaków, hotel dla grzybów oraz autorską identyfikację wizualną. W donicach zastosowano technikę warstwowania eko odpadów, znaną jako „garden lasagne”, co dodatkowo podkreśla ekologiczny charakter projektu.